Posiadała niezwykle skuteczne uderzenie forhendowe, które przyniosło jej przydomek Fraulein Forehand; ze względu na zdecydowaną dominację strony forhendowej grę bekhendem ograniczała przede wszystkim do podcinanego slajsu, jednak i to uderzenie opanowała do perfekcji, zmuszana konsekwentną przez lata taktyką przeciwniczek, kierujących większość piłek na lewą stronę kortu.

Ma na koncie 22 zwycięstwa wielkoszlemowe w grze pojedynczej (dodatkowo przegrała 9 finałów); łącznie wygrała 107 turniejów w singlu i 11 w deblu. Rekordem jest długość przebywania przez nią na szczycie listy rankingowej; była liderką przez 377 tygodni, w tym 186 z rzędu (17 sierpnia 1987 - 10 marca 1991). Przez ponad 10 lat - 1987-1997 nie spadła w rankingu poniżej drugiego miejsca.

Po krótkim załamaniu formy w 1997 (wypadła nawet z czołowej dziesiątki), spowodowanym także kontuzjami, powróciła w dwóch kolejnych latach, osiągając m.in. w 1999 wygraną na French Open (po dramatycznym finale z Hingis) oraz finał na Wimbledonie (uległa Lindsay Davenport). 13 sierpnia 1999 ogłosiła decyzję o zakończeniu kariery sportowej; była w tym momencie zawodniczką nr 3 rankingu światowego. Wkrótce potem poślubiła tenisistę amerykańskiego Agassiego.

Martina Hingis(ur. 30 września 1980 w Koszycach, Czechosłowacja, obecnie Słowacja), tenisistka szwajcarska, zwyciężczyni pięciu turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej. Była liderka rankingu tenisistek.

Tenis Martiny Hingis znacznie odróżniał ją od rywalek. Jej atutem była umiejętność przewidywania, znakomicie ustawiała się na korcie, dysponowała precyzją zagrań i dobrym wolejem. Brakowało jej jednak siły fizycznej, która wkrótce stała się decydującym argumentem w tenisie kobiecym, wprowadzonym przez siostry Williams i Lindsay Davenport, przejętym także przez Belgijkę Clijsters i szeroką falę młodych zawodniczke rosyjskich. Brak możliwości przeciwstawienia się sile rywalek prawdopodobnie przyspieszył decyzję Szwajcarki o zakończeniu kariery. W grudniu 2004 zapowiedziała jednorazowy start w turnieju w Pattaya (Tajlandia), ale miał on na celu jedynie charytatywną zbiórkę pieniędzy. Działalności charytatywnej, a także jeździe konnej oraz okazjonalnemu komentowaniu tenisa w telewizji poświęcała się Hingis na sportowej emeryturze.

Mimo niepowodzenia występu w styczniu 2005 w Pattaya Hingis podjęła decyzję o powrocie do zawodowego cyklu rozgrywek w sezonie 2006. Pierwszy start w styczniu 2006 w Gold Coast zakończyła na półfinale (porażka z Włoszką Flavią Pennettą), dzięki "dzikiej karcie" wzięła również udział w Australian Open, gdzie dotarła do ćwierćfinału (przegrała z Kim Clijsters).

W ciągu dotychczasowej kariery wygrała 42 turnieje w grze pojedynczej i 36 w grze podwójnej. Zarobiła na korcie ponad 19 milionów dolarów.

Kim Clijsters (ur. 8 czerwca 1983 w Bilzen), tenisistka belgijska, była liderka rankingu światowego, pięciokrotna finalistka turniejów wielkoszlemowych, triumfatorka US Open 2005.

Posiada bardzo dobre warunki fizyczne: mierzy 174 cm, waży 68 kg. Szybko porusza się po korcie i bardzo dobrze gra na linii. Jej "znakiem firmowym" są głębokie szpagaty jakie wykonuje by odbić piłkę będącą, wydawałoby się, poza jej zasięgiem. Jest praworęczna, ale jak większość zawodniczek gra oburęczny bekhend.

Profesjonalną karierę rozpoczęła w 1999 roku, w wieku 16 lat. W pierwszym sezonie udało jej się osiągnąć czwartą rundę Wimbledonu i trzecią US Open. We wrześniu tego roku wygrała swój pierwszy turniej WTA w Luksemburgu. W 2000r. była finalistką miksta w Wimbledonie w parze z jej ówczesnym chłopakiem Lleytonem Hewittem (związek ten trwał prawie pięć lat, zakończył się nagle w październiku 2004 roku, na 4 miesiące przed planowanym ślubem). W 2001r. tenisistka osiągnęła pierwszy duży sukces ? dotarła do finału gry pojedynczej French Open gdzie przegrała po fascynującym pojedynku z Jennifer Capriati 6:1, 4:6, 10:12. Jesienią tego roku wraz z reprezentacją narodową zdobyła Puchar Federacji. Rok 2002 to 3 wygrane turnieje i triumf w prestiżowym turnieju Masters.