tenis4u.prv.pl
Tenis ziemny | Organizacje tenisowe | Tenisiści | Tenisistki | Rankingi | Turnieje

Opera 9 - twoja sieć, twój wybór
Andre Agassi (ur. 29 kwietnia 1970), amerykański tenisista zawodowy pochodzenia ormiańskiego (pierwotne nazwisko Agassian). Był kilkakrotnie liderem rankingu światowego tenisistów ATP, m.in. w 2003 najstarszym w historii. Zakończył swoją karierę 3 września 2006 w III rundzie US Open, ulegając Benjaminowi Beckerowi w czterosetowym pojedynku. Agassi urodził się i dorastał w Las Vegas, a obecnie ma tam swój dom.

Agassi wygrał osiem turniejów wielkoszlemowych:

  • Wimbledon, 1992 (w finale z Ivaniševiciem)
  • US Open, 1994 (ze Stichem), 1999 (z T. Martinem)
  • Australian Open, 1995 (z Samprasem), 2000 (z Kafelnikowem), 2001 (z Clementem), 2003 (z Schuettlerem)
  • French Open, 1999 (z Miedwiediewem)
Jest jednym z pięciu mężczyzn, którzy wygrali wszystkie wielkoszlemowe turnieje w karierze - inni gracze, którzy to osiągnęli to Don Budge, Roy Emerson, Rod Laver oraz Fred Perry. Agassi zdobył też złoty medal olimpijski w Atlancie w 1996 roku i reprezentował USA w Pucharze Davisa.

Boris Becker (ur. 22 listopada 1967 w Leimen), tenisista niemiecki, z potężnym serwisem, który przyniósł mu przydomek Bum-Bum. Do jego markowych zagrań zaliczały się efektowne pady przy siatce, zazwyczaj skutecznie kończące akcję wolejową.

Zadziwił świat tenisowy, kiedy jako 17-latek zdobył mistrzostwo Wimbledonu w 1985; pokonując Kevina Currena w finale został na kilka lat najmłodszym triumfatorem turnieju wielkoszlemowego (rekord poprawił na French Open 1989 Michael Chang), był zarazem pierwszym niemieckim mistrzem Wimbledonu oraz pierwszym zwycięzcą, który nie figurował na liście rozstawionych.

Wygrał dwukrotnie Australian Open - 1991 (finał z Lendlem) i 1996 (finał z Changiem), oraz US Open w 1989. Nie udało mu się odnieść końcowego sukcesu na kortach Rolanda Garrosa (osiągnął trzy półfinały) - nie odpowiadała mu nawierzchnia ziemna, na której nie wygrał żadnego turnieju w grze pojedynczej. W styczniu 1991 po raz pierwszy zajmował miejsce lidera w rankingu światowym. Sezony 1985-1996 kończył w pierwszej dziesiątce na świecie i wielokrotnie kwalifikował się do turnieju Masters; wygrywał Masters w 1988, 1992 i 1995.

Pete Sampras (ur. 12 sierpnia 1971 w Waszyngtonie), tenisista amerykański, uważany za jednego z najwybitniejszych graczy w historii tenisa, 14-krotny zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej.

Dominował w tenisie męskim w latach 90.; w 1993 został po raz pierwszy liderem rankingu światowego i aż do 1998 regularnie kończył sezony na pozycji nr 1. Pierwszy turniej wielkoszlemowy wygrał w 1990, pokonując w finale US Open Agassiego; ten sam zawodnik był przeciwnikiem Samprasa w jego ostatnim finale - także na US Open, w 2002. Również ten pojedynek, podobnie jak większość ze spotkań z Agassim (swoim największym rywalem w okresie dominacji), wygrał Sampras. Finał US Open 2002, rozegrany we wrześniu 2002, okazał się ostatnim meczem w karierze zawodniczej Pete Samprasa, który po wielomiesięcznym namyśle (i licznych spekulacjach medialnych) ogłosił zakończenie kariery w dniu inauguracji kolejnej edycji US Open, 25 sierpnia 2003.

Sampras wygrał łącznie w karierze 64 turnieje w singlu (w tym oprócz wielkoszlemowych i Masters m.in. w Cincinnati, paryskiej hali Bercy, Puchar Wielkiego Szlema 1990, Indian Wells, Key Biscaine, Antwerpii i wiele innych) oraz 2 w deblu (1989 Italian Open, 1995 Queen's Club w Londynie). Największe sukcesy odnosił - jako zawodnik o znakomitym serwisie (zarówno pierwszym, jak i drugim) oraz bardzo dobrym woleju - na nawierzchni trawiastej, a także na nawierzchni betonowej. Dysponował jednym z najlepszych forhendów zagrywanych w biegu w historii.


Wykonanie strony: | Copyright 2006 www.tenis4u.prv.pl